Safari Queen Elizabeth

Afgelopen vrijdag was het weer zo ver, weer op SAFARI! Na een korte stage week keek ik hier heel erg naar uit. We gingen deze safari namelijk met de klasgenootjes die in Uganda stage aan het lopen waren. Heel leuk om ze nu allemaal te zien!

Vrijdag
Vrijdagochtend gingen we weer met twee auto’s rond 8 uur weg bij ICU met zijn negenen. Vandaag stond in het teken van Wesley ophalen. Hij doet als enige zijn stage in het Noorden van Uganda en zouden hem nu weer voor het eerst zien sinds onze aankomst dag in Uganda. Echter was het nog maar de vraag of Wesley met mee kon op safari, want hij was opgenomen in het ziekenhuis met een voedselvergiftiging. Gelukkig werd hij vrijdagochtend ontslagen en kon hij ’s middags met ons mee. Wesley verbleef in een hostel in Fort Portal, waar wij hem ook hebben opgehaald. Naast Wesley was er nog een jongen die mee wilde op safari (hij heette ook Wesley) en omdat Rianne helaas moest afzeggen vanwege ziek zijn, kon hij mee in haar plaats. Na heerlijk geluncht te hebben in Fort Portal bij Dutches, gerund door Nederlanders, zijn we verder gereden naar ons verblijf. Dit verblijf was geheel nieuw en dat was ook te zien. Rondom de accommodatie wordt nog gebouwd, maar het zag er al heel mooi uit. Het heeft een prachtig uitzicht op het meer en de mensen waren echt heel vriendelijk. Alles was mogelijk. Na heerlijk gegeten te hebben ’s avonds werd het kampvuur voor ons aangestoken. Heerlijk om met de klas rondom het vuur te zitten en over van alles en niks te praten. Alleen werd het geen latertje, want de volgende morgen moesten we om 06:15 vertrekken.

Zaterdag
Zaterdagochtend ging de wekker om 05:15, wat vroeg he! Ons ontbijt was ingepakt en stond al klaar in de auto. Na een kopje koffie of thee vertrokken wij om 06:15 met onze eerste gamedrive. Op zoek naar de leeuwen!! Om onze big 5 compleet te krijgen, moesten wij deze safari de leeuw en luipaard nog zien. Voordat we het park binnen reden, zijn we even gestopt bij de evenaar om een foto te maken. Heel raar eigenlijk dat je op de evenaar staat, die de aarde in de noordelijke en zuidelijke halfrond verdeeld. Queen Elizabeth National Park is toch heel anders dan Murchisonfall National Park. Queen Elizabeth is meer groen dan Murchison en er leven hier ook andere dieren. Zo leven er in Queen meer leeuwen en is dus kans dus ook groter dat we leeuwen gaan zien. Echter leven er geen Giraffen in Queen Elizabeth. Onderweg naar ons ontbijtplek zijn we antilopen, buffels en pumba’s tegen gekomen. Toen we op ons ontbijtplek aan waren gekomen, was daar ook een Nederlands meisje die leeuwen had gezien. Wat was ik jaloers, haha. Ze bleken een stukje off road te zijn gereden om de leeuwen te kunnen zien.

Na het ontbijt gingen wij ook opzoek naar de leeuwen. De chauffeurs hadden namelijk met elkaar gepraat over de plaats van de leeuwen. De leeuwen bleken links te zijn van en groepje olifanten. Onderweg naar deze olifanten kwamen we nog een Kraanvogel tegen. Dit is de vogel die wordt gebruikt in het logo van Uganda. Wat een mooie vogels. Eigenlijk heb ik niet zoveel met vogels, maar deze was wel mooi. Op gegeven moment zagen we het groepje olifanten staan. Hier stond ook een klein olifantje bij, wat een schatje! Hij blijf veilig tussen de grote olifanten staan. Op een gegeven moment stapte Hans de chauffeur van de andere auto uit en ging een beetje rondkijken bij het gebied van de olifanten. Na wat gepraat in Luganda met onze chauffeur, stapte hij weer in en gingen we zo maar het gras in! Off road richting de leeuwen, wat een spanning. Na een paar 100 meter zagen we twee leeuwinnen met twee welpjes!! Wat een schatjes waren die kleine!! Echter was het ook nog wel spannend, want de auto’s zorgde ervoor dat de leeuwinnen van elkaar werden gescheiden. Zo was er één leeuwin links van ons en de andere met de twee welpjes aan de rechterkant. Het was wel even spannend, want opeens was die ene leeuwin verdwenen en je weet maar nooit wat zij gaat doen. Na een paar prachtige foto’s te hebben geschoten van de leeuwin met haar welpjes zijn we weer snel vertrokken, want offroad te rijden mag natuurlijk niet en daar staat een boete op. Maar wat een geweldige ervaring om deze leeuwinnen met hun welpjes te zien! En wat waren we allemaal blij in de auto!! Weer een dier van de big 5 gespot! Na de leeuwen zijn we rustig terug gereden naar ons verblijf om even te rusten. Hier heb ik even heerlijk genoten van het zonnetje. Heerlijk om in het zonnetje te liggen met een prachtig uitzicht op het meer.

Rond 11 uur gingen wij weer rijden richting onze lunchplek. Deze lunch was ergens in het park en onderweg zagen we weer volop dieren in het park. Dit zijn vaak dezelfde dieren zoals antilopen, olifanten, verschillende vogels, zwijnen en buffels. Ook zagen we een groepje buffels die lekker in de modder aan het liggen waren nog niet eens 10 meter van ons vandaan. Het maakte hen niet uit dat wij zo dichtbij waren en bleven heerlijk liggen in hun modderbad. Na de lunch vervolgde wij onze weg naar de boot. ’s Middags stond namelijk een boottocht over lake Edward op het programma. Wat veel nijlpaarden waren hier te zien! Ze lagen heerlijk in het water naast de buffels. Mooi om te zien dat deze dieren zo rustig naast elkaar leven. Het was echt genieten op de boot. Het was heerlijk weer met een super zonnetje en wat een uitzicht! Op gegeven moment liep er een nijlpaard het water uit en liep er iets kleins achter haar aan. Toen de boot dichterbij kwam, bleek het een baby nijlpaardje te zijn. Wauw wat een poepie was dit! Ik was helemaal verliefd of dat kleine beestje. Die eigenlijk helemaal niet zo heel klein is voor een dier, maar de grote nijlpaarden zijn gewoon reusachtig. Ik kon ook maar niet stoppen met praten over deze kleine baby nijlpaard. Tijdens de boottocht hebben we ook een zeearend van dichtbij gezien, een prachtige roofvogel met zijn witte kop en borst en zijn gele snavel. Op een gegeven moment kwamen wij langs een soort ‘dorpje’. Het was een plek langs het meer waar mensen woonden. Ook zwommen er een paar Ugandesen in het meer, waar nog geen 50 meter verderop een Nijlpaard in het water lag. Ongelofelijk dat zij dat doen. De nijlpaard is het gevaarlijkste dier in de wereld en maakt de meeste slachtoffers, al hoewel het een vegatarier is. Het is dier dat de meeste waarden hecht aan zijn territorium waar je als mens dus niet hoeft te komen. Er blijken ook 10 personen per jaar om te komen in het park. Ik vind dat niet zo gek aangezien de mensen die daar wonen zwemmen in het meer en fietsen door het park. Op de weg terug zagen we vanaf de boot een olifant het water in komen. Toen we dichterbij kwamen ging de olifant weer rustig het water uit en trok nog wat takken mee. Prachtig om weer zo’n groot dier van dichtbij te zien.

Na de boottocht hebben we nog een korte gamedrive gedaan. We gingen toen opzoek naar de luipaard, aangezien het wat later werd en het tijd werd voor de luipaard om op pad te gaan. Helaas hebben dat dier niet kunnen spotten en is onze big 5 niet compleet geworden. Maar wel hebben we vandaag leeuwinnen met welpjes gezien! En natuurlijk de schattige baby nijlpaard. Na deze korte gamedrive gingen we weer terug naar ons verblijfplaats. De lucht werd steeds donkerder en grijzer. Bij de bergen zag je dat al regende. Ook een mooi gezicht om te zien. Toen we aankwamen bij het verblijf gingen we snel douchen, want de lucht werd steeds donkerder en bij het verblijf waren er buiten douches. Echt heel leuk om zo in de buitenlucht te douchen. Toen ik eindelijk onder de douche stond, was er echt een hele donkere lucht boven mij. En net toen ik mijn haar aan het wassen was, kwam de eerste flits tevoorschijn. Wat was ik bang, haha! Snel alles uitgespoeld en onder de douche vandaan. Maar weer een ervaring rijker, namelijk douchen met onweer en bliksem.

Tijdens het eten ’s avond ging het toch hard regenen! Normaal gesproken was de eetplaats helemaal open, zodat je mooi neer kon kijken op het meer, maar nu moesten alle zeilen worden dichtgeritst. Wat een regen in een keer zeg! Niet normaal. Tijdens het eten viel het licht ook nog een keer uit en ik vond het helemaal niks. Ik zat daar in een houten huisje met eigenlijk helemaal niks en de donder en bliksem kwamen steeds dichterbij. Op een gegeven moment was de regen voorbij, maar bleef het nog onrustig door de flitsen en de onweer. Ook dat ging op een gegeven moment weg en gingen we weer rond het kampvuur zitten. Alleen kon die natuurlijk niet aan, want alles was nat geregend. Op gegeven moment zag ik Laura en Iris ergens naar kijken. Het bleek echt een hele grote tor of iets te zijn. Zo’n grote tor had ik nog nooit gezien! Na deze opleving zijn we rustig aan naar bed gegaan, want de volgende dag moesten we weer om 06:00 ontbijten, want de chimptracking zou vroeg beginnen!

Zondag
Om 05:30 ging de wekker, want om 06:00 stond het ontbijt klaar. Na het ontbijt vertrokken we naar de Kalinzu forest voor de chimptracking. Deze tracking kan maximaal 4 uur duren. Na laarzen uitgezocht te hebben en tot de conclusie te zijn gekomen dat zelfs de kleinste laarzen te groot waren en ze niet mijn maat hadden. Vertrokken we in twee groepen naar het regenwoud. Waauw wat een mooie plek is dat! Totaal niet te vergelijken met een bos in Nederland natuurlijk. Ook volgde wij niet de gewone hoofdwegen, maar gingen wij gewoon dwars door het bos heen. Zo kwam je wel op de mooiste plekken met allemaal kleine beekjes en prachtige planten en bomen. Op bepaalde momenten stopte onze gids en keek naar boven en bleek er weer een aapje in de boom te zitten. Wat een goede ogen had die man! Ik moest echt 3x kijken voordat ik een aap zag in de boom. Helaas zaten de apen erg hoog en kon mijn camera deze apen niet goed erop krijgen. Gelukkig heeft Claire een extra grote lens en heeft hij mooie foto’s kunnen maken van de apen. Op een gegeven moment hoorde wij een immens lawaai en dat bleken de chimpansees te zijn. De gids ging opeens heel hard en was bijna niet bij te houden. Op een gegeven moment hoorde we geen geluid meer en waren we ze kwijt geraakt. De chimpansees kunnen zich echt heel snel verplaatsen in de hoge bomen. Toen stopte opeens onze gids en bleek er toch een chimpansee in de boom boven ons te zitten en wel met een baby! Het was lastig te zien en helemaal met mijn camera, maar met Claire haar camera was het echt heel goed te zien. Wat een mooie dieren zijn dit en wat hebben zij veel menselijke trekken. Na ongeveer 3 uur gelopen en gezocht te hebben in het Kalinzu forest was de tracking voorbij.

We vervolgende onze weg naar terug naar Kampala. Onderweg hebben we beide Wesleys gedag gezegd, want die moesten weer terug naar Fort Portal. Tijdens onze terug weg lag ik heerlijk te slapen tot opeens onze chauffeur heel hard remde, ik schrok wakker en dacht dat we een ongeluk zouden krijgen. Dit bleek helemaal niet zo te zijn, maar er stonden Zebra’s langs de weg. Wel in de verte, maar met een beetje inzoomen op de camera waren ze goed te zien. We reden langs Lake Nburo en dat is de enige plek in Uganda waar zebra’s leven. Toch leuk om deze dieren ook te zien! Tijdens onze terugreis zijn we nogmaals gestopt bij de evenaar om nog meer foto’s te maken. De vorige was namelijk rond half 7/kwart voor 7 ’s ochtend en was iedereen nog slaperig. Nu was wel iedereen gesloopt van het weekend, maar toch meer wakker dan de zaterdagochtend.

Al met al was het weer een geweldige safari waarin we weer veel dieren hebben gezien. Waaronder dus ook heel veel baby’s!! Weer een hele mooie ervaring en herinnering van mijn reis door Uganda!